شاخص های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی و میزان کاربست آن توسط اعضای هیأت علمی

هدف این مقاله، در ابتدا معرفی شاخص های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان از دید استادان نمونه کشوری و سپس تعیین میزان کاربست آن توسط اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان است. در این پژوهش از هر دو روش کمّی و کیفی استفاده شده است. در بخش کیفی، با استادان نمونه کشوری مصاحبه شده و در بخش کمّی، عملکرد اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بررسی شده است. جامعه بخش کیفی تحقیق استادان نمونه کشوری دانشگاههای اصفهان، صنعتی اصفهان و علوم پزشکی اصفهان است که برای انتخاب آنها باتوجه به حجم کم جامعه (15n=) نمونه گیری نشده و با همه آنها مصاحبه شده است. جامعه بخش کمّی، اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان هستند. برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم استفاده شده است. برای ارزیابی عملکرد افراد انتخاب شده، 1245 دانشجوی زن و مرد سالهای سوم و چهارم مقطع کارشناسی در تحقیق شرکت داده شدند. یافته های تحقیق نشان داد که در بخش کیفی، استادان نمونه کشوری بر چهار مقوله 1- تعیین اهداف، معیارها و رویه های ارزشیابی؛ 2- ارزشیابی مستمر؛ 3- نوع سؤالهای ارزشیابی، چگونگی طراحی و نمره گذاری آنها؛ و 4- ارائه بازخورد و اطمینان دادن به دانشجویان از نتایج ارزشیابی تأکید داشته اند. در بخش کمّی، اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان با کسب نمره 53/3 از 5 در حد متوسط به شاخص های ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانشجویان توجه داشته اند. عملکرد اعضای هیأت علمی برحسب دانشکده و مرتبه علمی تفاوت معناداری نداشته است، اما عملکرد آنها برحسب سابقه تدریس تفاوت معنادار داشته است.